Bu kitaptan
neler ögrendim...
Bir polisiyeden,
cinayetlere, seri katillere vs. odaklanırken birşey öğrenmek kolay
olmasa da;
• Tutucu Hristiyanlar
Christmas kelimesinin X-Mas'a çevrilirken bunun kelimedeki Christ
(İsa) kelimesini kasten çıkarmak için yapıldığını düşünürken,
• aslında X-Mas
kelimesinin ilk harifinin X değil, yunanca bir harf (ve İsa
kelimesinin ilk harfi) olduğunu ve İngilizcedeki Ch sesinin aynısı
oldugunu..
• Seri cinayetlerde
Holmes tipolojisi diye bir sınıflandırma olduğunu; Ronald Holmes'un
seri katilleri "hayali sesler tarafından yönlendirilenler", "dünyayı
bir grup insandan kurtarmayı kendisine görev edinmiş olanlar", "mutlak
hakimiyet arayışında olanlar", "en büyük hazzı öldürmekten alan
maceraperestler", "cinsellikle ilgili bir sebepten öldürenler" olarak
sınıflandırdığını, hepsinin ortak noktasının ise korkunç bir iç
gerginliğe sahip oldukları ve birini öldürerek bu gerginlikten
kurtulduklarını..
Bu kitabı
neden sevdim...
• Elbette çok akıcı ve
sürükleyici olduğu için ve başarılı kurgusundan dolayi..
• Harika
betimlemelerinden dolayı.. Yazarın ilk romanı olmasına ve bir seri
katil romanı yazmasına rağmen sürekli kullandığı betimlemeler, yazarın
ve kitabın hem okunabilirliğini hem de değerini artırıyor kanımca..
~ ... Onbeş yıl geriye gittiğinde, suçsuz olduğunu iddia edemiyordu
çünkü bu zaman dilimi kazayı da içeriyordu.
Enfeksiyonun ne durumda
olduğunu anlamak için açık bir yaraya bastırır gibi,
aklında bir cümleyle kazayı somutlaştırmaya çalıştı. ...
~ ... Görünüşe göre bu durumdan fazlasıyla eğleniyordu.
Yüzündeki o soğuk
gülümseme, bir an o kadar çok genişledi ki kımıldanan bir solucana
benzemeye başladı.
...
~ ... "Bu arada işimize bakalım. Sheridan sanırım lafın bölündü." ...
Kline,
Ben-her-şeyi-avantaja-dönüştürürüm bakışıyla sırıtarak,
"Aslında bölünmedi," dedi. "Doğrusu, dinlemeyi tercih ederim." ...
~ ... Kline, bay
sihirbaza soru soran küçük bir çocuk edasıyla,
"Doktor," diye araya girdi ... |